Het eventing seizoen is open! Met een vliegende start in Maarkedal

Na een lange en koude winter trainen is de lente eindelijk daar! Het heeft nog wat langer geduurd met een aantal eventing trainingen die in het water vielen (of moet ik sneeuw zeggen?). Twee weekend geleden, al was het dan in de gietende regen, de eerste crosstraining kunnen rijden in Zundert.

De training was goed, Clatrice was redelijk positief (wat niet altijd het geval was deze winter) en heeft een aantal sprongen genomen waar ik toch trots van ben. Tegen het einde werd ze wat moe en een paar indrukwekkendere sprongen zag ze niet zitten en begon ze weer met protesteren. Even terug naar de lagere sprongen gegaan en de training goed afgesloten. Clatrice heeft tijd nodig, veel tijd.

De laatste tijd heeft ze toch veel stress bij het rijden, zowel door de 'enge hoek' in de binnenpiste, of op springtraining waar dan een dubbelsprong staat. Ze kan het perfect maar lijkt soms toch te denken van niet. Haar reactie op die stress en druk is staken en lastig doen, en dan kan je druk zetten wat je wil, ze doet het niet. Waarschijnlijk door die stress heeft ze ook nog eens last van haar maag gekregen, al gaat dat nu wel al beter.

Bergop in volle galop... zalig gevoel!

Er zijn ook goede momenten geweest deze winter, waarbij ze toch sommige hogere sprongen nam met veel vertrouwen, of rustig en gecontroleerd parcours sprong thuis. Maar er is dus nog veel werk aan de winkel.

Eerste jumpcross van het seizoen gisteren! Tijd om eens te kijken hoe het zit. De locatie was nieuw en wel even rijden. Maar de cross was super en zo ook de organisatie! Na een platte band op de trailer in het heengaan was ik ook nog eens mijn ijzer kwijt net voor ik de jumping moest rijden. Toen ik buiten kwam stond de smid al klaar om mij te depanneren! Een ijzer is dus wel sneller vervangen dan een trailerband :). Jumping zelf was ze redelijk goed te rijden, met spijtig twee stops, maar die heeft ze daarna wel zelf oplost door bij een beetje aanmoediging er toch voor te gaan en bij een tweede poging er over te springen. Die instelling voelt goed, ik moet met weinig tevreden zijn momenteel.

Dan naar de cross. Het was prachtig weer, het parcours lag er glooiend en mooi bij. Sprongen picobello en ik had er zin in! Clatrice vloog wat rond in de inrijpiste maar ik kreeg ze toch redelijk gekalmeerd. Onmiddellijk na de start vertraagde ze al en keek ze onzeker rond, beetje druk zetten maar niet te veel, koorddansen dus. De eerste sprongen had ik verschillende stops. Ik liet ze kijken, we reden er al eens voorbij en dan zag ze het toch zitten en ging ervoor. Bij sprong 3, wat eigenlijk gewoon een boomstammetje op de grond was, deed ze ook moeilijk. Dat begrijp ik toch niet hoor :).

Maar eens daar voorbij was er een leuk galop stukje, dat was fantastisch! Bergop en bergaf aan een vlotte snelheid, zonder dat ze gaat lopen. De volgende sprongen (een put en een bankje) en een paar op en afsprongen onderweg nam ze zonder twijfel. Alle specifieke cross hindernissen (op/af, put, water) doet ze eigenlijk wel graag en heel goed, alleen het springen in de hoogte is nog werk aan. Dan weer even probleem bij de 'voederbak' maar dan kwam de volgende eraan. Daar ging ze gretig achter en had ik vooral moeite om ze niet te dicht te laten lopen. De volgende sprongen, waaronder de waterbak, gingen daarna vanzelf.

Na het rijden rustig uitgedraafd en uitgestapt, ze was weer helemaal relax. Rustig de trailer op en na nog wat nagenieten op de cross naar huis.

Ook vandaag weer speciale dank voor mijn top groom Thomas die, naast het nemen van de fotos, Clatrice helemaal alleen heeft klaargemaakt toen ik het parcours ben gaan verkennen.