maandag 13 maart 2017

Eens wat anders…

De voorbije weken was het eens wat anders. Clatrice moest nog verder genezen en dressuur rijden daar had ze soms nog moeite mee. Nu is er wel nog een heel aantal andere dingen dat je kan doen dan rijden, we hebben ons niet verveeld!
"Moet ik echt luisteren?"
Clatrice is een slimme, ze doet graag spelletjes en dan kan je dat maar beter naar iets positief richten dan de spelletjes die zij graag speelt (bv. mens-erger-je-niet en “tikkertje / shoppertje”). Daarom dus wat nieuws proberen aanleren. Grondwerk en vrijheidswerk vind ze erg leuk. Ze reageerd goed op de stem en als ze iets niet leuk vind kan en mag ze dat wel even tonen door met haar hoofd te schudden en piepgeluidjes te maken. Zo hebben we goed geoefend op het buigen (hoofd tussen de benen) en overgangen waaronder tempowisselingen in draf en halt op de stem. Met clickertraining en snoepjes leert ze alles snel aan, en als ze er zin in heeft doet ze ook enorm haar best!
Vanaf dat het toch al wat beter ging met haar hebben we ze ook laten vrijspringen. De eigenaars van de stal hadden een mooie vrijspring piste gemaakt van de binnenpiste, daar hebben we zeker van geprofiteerd. Eerst deed ze wat moeilijk en moesten we met veel overtuigingskracht haar in gang krijgen. Maar eens dat ze begon te springen kreeg ze er plezier in en bleef ze mooi rond springen tot toch al een serieuze hoogte!
Een andere dag hebben we ook wat geoefend op combinatie sprongen. Een oefening van Brecht Vandendriessche (die hij op zijn blog aanhaalt). Een kleine interpretatie ervan in de longeercirkel gelegd en haar laten doen. De bedoeling is dat ze leren kijken wat er ligt en handiger worden met sprongen die niet 100% op de juiste afstanden liggen. Dat doet ze goed, snelle voetjes hier en daar en het lukte wel. Al werd ze er wel een beetje gek van. Af en toe dus een beloning geven. Niet alleen een snoepje maar ook een paar minuten rustig in het midden bij mij staan is een goede beloning voor haar. Al bij een balk op de grond kijkt ze eerst wat er ligt en neemt dan voldoende marge om er over te springen, zie de snapshots hieronder.

Even kijken - oortjes naar voor

Voorbenen hoog genoeg

Ook haar achterbenen laat ze niet hangen

Oortje naar binnen, "heb je dat gezien?"

Filmpje van beide vrijspring sessies hieronder:

 
Toen we terug begonnen te rijden hebben we het eerst wat rustiger aan gedaan. Verschillende keren gelongeerd, paar keer bitloos gereden en vooral vooruit en tempowisselingen geoefend. Daarbij ook aan de handrem gewerkt – vol galop vooruit en dan op stem naar halt (kan maar handig zijn, Hasta haar remmen zijn al lang versleten...). Opnieuw met clickertraining en snoepjes wordt ze soms zo enthousiast dat ze in haar hoofd sneller stil staat dan haar lichaam dat kan, goed vasthouden dus. Bitloos rijden vind ik ook wel erg leuk, je moet sowieso wat meer met je zit doen. En zoals je op de foto kan zien kan ze ook dan perfect aan de teugel en over haar rug lopen.


Door wat minder druk te zetten en met dat ze geen last meer had van haar spieren merkte ik dat ze terug liever ging rijden, buiten rijden is ook sowieso een verbetering voor haar.
Ondertussen zijn we terug gestart aan de verdere voorbereidingen voor het wedstrijd seizoen, dressuurlessen, springlessen, ... . En daarnaast nog eens het bos in gaan wandelen en binnenkort cross training.
Later meer!
 
 
Zweefmomentje

Geen opmerkingen:

Een reactie posten