Eventing Marchin - 60 cm

Overzicht cross

Vorige Zaterdag opnieuw wedstrijd in Wallonië, deze keer in Marchin, een heel stuk rijden dus. Vroeg ons bed uit en vertrokken. Ondanks het vroeg vertrekken toch net iets te laat toegekomen waardoor de dressuur niet goed was gegaan.

Het losrijden was in een grote graspiste, met veel andere paarden. Hierdoor kreeg ik ze niet rustig en moest ik al veel te snel de ring binnen. Dit is iets dat we nog moeten oefenen, luxe beestjes die altijd in een mooie vierkante zand (en dan nog liefst geopad) piste mogen rijden... . Tijdens de proef liep ze niet stabiel, veel te snel en zelfs een klein bokje in de galop. Het halthouden een overgang naar stap waren wel nog ok. Kleine teleurstelling dus. Maar goed, niet dat we gingen winnen vandaag ;)

Drukke bedoeling aan de dressuurring

Daarna springen. Losrijden hier ging dan wel weer heel goed en kon haar in een mooi handgalopje over de sprongen laten gaan. Ze sprong goed door haar rug. De piste zelf was ook erg rustig en de spongen redelijk simpel. Een paar bochten die je goed moet rijden maar verder geen echte problemen. Clatrice vond echter sprong 3, de blauwe met de golfjes (die mss maar op 50 cm stond) toch echt te eng... met twee stops tot gevolg. In eventing mag je meer dan twee weigeringen hebben dus geen probleem voor het verdere verloop, al pak je zo wel al een hoop strafpunten!

Het losspringen in de cross ging goed met af en toe wel eens een te snelle galop na de sprong. Ze ging redelijk ontspannen en kon ook in draf een aantal sprongen nemen. Strategie voor vandaag, vertrouwen laten opdoen en in draf of stap laten gaan als dat moet. Je mag blijven doorrijden in de 60cm ookal ben je uitgesloten, dus rond raken is de bedoeling.

Goede start en eerste sprong redelijk vlot. Onmiddelijk daarna was het al moeilijk en stopte ze. Rustig aangemoedigd en in stap en draf naar de volgende sprong. laten kijken en opnieuw aangereden. Zo hetzelfde voor een aantal sprongen erna tot dat ze wat meer vertrouwen had en een paar sprongen zonder stop nam.

Volgend paard kwam eraan toen ze niet over een huisje wou (naast het water, wat was er veel te zien voor haar!) en daar ging ze graag achteraan. Een heel aantal sprongen zonder problemen genomen met het ander paard een 30 tal meter voor haar in het vizier. Kleine twijfeling aan het water maar toch erover. Bergje op en over de tonnetjes ging niet zo goed. Het andere paard was in de bosjes verdwenen en op zichzelf vond ze het toch te eng. Na derde keer over de tonnen, traag het bos in en de volgende twee sprongen vlot genomen. 

De laatste sprong met de groenten wou ze dan weer niet en moesten we blijven proberen tot de volgende eraan kwam die we konden volgen tot door de finish!

Leerzame wedstrijd voor ons allebei, het was een goeie dag geweest. Paard nat in het zweet en vol schuim dus een wortel en douche had ze wel verdient. Hopelijk hierdoor weer een stap vooruit.

Leuke attentie van de organisatie!

  Hier nog een aantal fototjes van de cross:
 

 

Eventing 60 cm in Orp Le Grand

Opnieuw over de taalgrens om weer wat ervaring op te doen in een driedelige eventingwedstrijd. Deze keer net voorbij Hoegaarden in Orp-Le-Grand. Wederom goed aangeduid en vriendelijke mensen die je de parking op helpen, daar kunnen de dressuurwedstrijden (waarbij ik vele keren verkeerd gereden ben) iets van leren.

Groot grasveld, plaats genoeg om te parkeren. Redelijk nipt voor de dressuur aangekomen, dus onmiddellijk opgezadeld en gaan losrijden. Het weer was minder, er stond veel wind en tegen dat ik mijn proef moest rijden begon het flink te regenen.

De proef zelf kon weer beter vond ik. Ik kan allerlei excuses aanhalen zoals, veel wind, regen, op gras, piste niet vlak, ... maar eigenlijk moeten we gewoon nog meer thuis kunnen bevestigen vooraleer ze ook super stabiel op wedstrijd haar dressuur kan doen. Ben heel erg blij met de vooruitgang die ze in dressuur, en dit dan vooral thuis, toont. Al bij al nog niet zo slecht, 9de van de 25 na de dressuur.

Iets gegeten en cross gaan verkennen. Zag er mooi uit! Al zag ik al voldoende problemen zoals bergop galopperen en dan een sprong nemen. De waterbak was mooi verzorgt en uitdagend. Het alternatief naast het water zag al meer iets voor mij uit. Bedoeling is om goed rond te raken en geen dingen vragen waarvan je weet dat dit op wedstrijd nog niet zal lukken.

Maar eerst nog de jumping. Mooie ruime inrijpiste, daar ging ze super! Dan naar buiten in de precies nieuw aangelegde prachtige grote piste met dido mooie sprongen.

Spijtig genoeg moest ik zeer snel na het binnenkomen al starten en had ze wat bang van de spandoeken naast sprong 2. Had beter nog wat meer tijd genomen maarja, achteraf gezien. Dus na sprong één goed genomen te hebben weigering op de tweede. Goed laten kijken, er voorbij rijden en opnieuw. Deze keer sprong ze wel! Verder het parcours afgewerkt aan een veel te hoog en vlak tempo, maar wou absoluut rond raken en omdat ze wat onzeker was is vooruit rijden beter. Nu op dit niveau toch, als het hoger wordt is dat wat anders. Jumping kunnen we nog wel oefenen een andere keer, nu vooral blij dat we de cross mogen starten!

Opnieuw veel plaats om nog wat in te springen. Eventjes een galopje getrokken weg van de andere paarden en dat ging prima. Aan de startbox ging het ook nog goed en 3, 2, 1,... weg!

De eerste sprong was gewoon een boomstam, al twijfelde ze toen al wat maar nam hem toch goed. De tweede zag ze van ver al niet zitten en liep schuin weg. Met veel moeite toch voor de sprong gekregen, goed laten kijken en voorbij de sprong gereden vooraleer een tweede poging te ondernemen. Opnieuw stop, waarom is ze toch zo bang? Derde poging met veel overtuiging ernaar toe gereden en de sprong genomen.

Haar stress niveau was nu al wel te hoog waardoor ze bij de volgende sprongen ook telkens besloot eerst te stoppen en bij een tweede poging er pas over te springen. Onderweg schrok ze nog heel erg van de weg doorgang en van een grassprietje? Bij sprong 5 moeten stoppen, cross dus weer niet uitgereden...

Veel indrukken allemaal, kan het haar niet heel erg kwalijk nemen. Nog wat gegaloppeerd op het veld en een paar sprongetjes genomen in de inrijpiste. Dat deed ze weer super, nu dat haar stress niveau wat gezakt was. Toch met een goed gevoel naar huis.

Beste van de hele dag was dat Clatrice zich voorbeeldig gedroeg bij het klaarmaken aan de trailer en het overal naar toe wandelen voor de proeven.

Volgende keer beter, blijven indrukken opdoen en proberen positief te eindigen!

Met een stalen ros door het bos

Deze zondag eens geen wedstrijd, maar uitgeslapen en dan rustig samen met Thomas naar het Zoniënwoud getrokken (met dank aan Nico voor de tip en het kaartje). Natuurlijk niet zonder paard naar daar, Clatrice mocht mee en Thomas had zijn stalen ros "de fiets" mee.

We waren er niet alleen, er waren nog twee mensen aan het opzadelen. Toen ik de vliegenspray boven haalde lieten ze mij weten dat we dat niet nodig had. Blijkbaar zijn er geen dazen in het Zoniënwoud?! Eerst zien dan geloven, maar inderdaad, heel de rit geen enkel daas tegen gekomen (heeft iets te maken met de berken in het bos hebben ze mij wijsgemaakt).

Clatrice moest wat wandel-les krijgen en dus ook best alleen op stap. Nu alleen in een bos waar ik de weg niet ken leek mij wat risicovol en heb ik Thomas overtuigd om met de fiets mee te gaan. Combinatie paard / fiets is niet ideaal aangezien de paden daar voor beide vaak gescheiden zijn en je met een stadsfiets moeilijk door een mul zandpad raakt (terwijl te paard je er gemakkelijk door vliegt!). Maar toch heeft Thomas mij overal kunnen volgen, al heb ik wel een paar extra kilometers op en neer moeten maken.

In het begin was ze nog wat nerveus en stapte ze goed door, stoppen had ze nog niet gedaan, in het bos voelt ze zich wel ietsje beter dan op het straat. Thomas had mooi de weg uitgestippeld en samen met de bordjes vonden we gemakkelijk onze route. Echt wel een prachtig bos, zeker met dit mooi en aangenaam weer. Stap, draf en galop op leuke paadjes.

Toevallig even een bergje opgewandeld toen Thomas de weg aan het zoeken was en daar vonden we een prachtig grasveld met een klein gebouw in het midden. Paar leuke foto's kunnen nemen en een paar galopjes kunnen trekken. Ze was toen al een beetje moe aan het worden en ook op haar gemak.

Dan, save the best for last, op de renbaan aangekomen. Tijd voor een galoptraining en ook de maximum snelheid eens meten. Ze vertrok goed, maar maximum snelheid durfde ze toch niet. Een beetje terughoudend maar toch redelijk vlot liep ze rond, zowel zij als ik kennen de omgeving nog niet en ze is wel voorzichtig. Bij het kruisen van een pad is een "howww" al meer dan voldoende. Ben dat niet gewoon zo galopperen en toch controle behouden (crazy Hasta die had niet gestopt denk k). Driekwart onderweg lag er een boom aan de kant waarvoor ze plots toch alle remmen toesloeg. Eventjes moeten streng zijn, niet achteruit laten gaan en laten kijken als ze voorwaarts ging. Dan besloot ze er toch langs te gaan en even snel weer er weer van weg te lopen!

Dan een tweede keer rond en deze keer enige twijfel maar toch direct langs het enge stuk. Topsnelheid van 33 km/h gehaald en rond (1.74 km) in 4 minuten. Dat kan best nog beter en ik denk dat Hasta haar er voorlopig nog los af loopt maar door haar lichte onzekerheid en voorzichtigheid durft ze niet vollen bak te gaan denk ik. Al deed ze zeker al goed haar best! Het lag wel redelijk nat dus op een droge dag eens terug komen en de snelheid verbeteren!

Nat in het zweet en al schuimend terug bij Thomas toegekomen. Daarna goed uitgestapt en wat verfrist aan de trailer. Als het paard rustig in de trailer staat is het tijd voor de baasjes die ook wel een frisse pint en wat te eten hadden verdiend. Echt leuke dag gehad en voor herhaling vatbaar!

 

 

Eventingstage met Giel Vanhouche in Zundert

Deze zondag nogmaals een cross training gedaan met Giel, deze keer in Zundert (Nederland). Op zich niet heel ver aangezien het een groot stuk autosnelweg is en verder makkelijk te bereiken. Mooi verzorgd terrein daar! Met sprongen voor alle niveau's.

De training was goed en duidelijk. Perfect om de puntjes op de i te zetten en een aantal specifieke werkpunten naar boven te brengen.

Geoefend op verschillende specifieke cross hindernissen zoals op/af sprongen, water, gracht, ... Telkens werd er duidelijk uitgelegd hoe deze te nemen. Clatrice deed het redelijk goed, de sprongen nam ze positief en voorwaards, wat een verbetering is van een tijdje terug. Als volgende stap (en dat is bij het springen en dressuur ook zo) moet ze compacter en met een energieke galopsprong naar de hindernis gaan. Hier gaan we dan ook hard aan werken, en dan vooral thuis. Lastige is dat op wedstrijd ze iets meer stress heeft en ze dan makkelijker stopt. Haar meer voorwaarts (en misschien ietsje te lang) de sprongen laten nemen zorgt ervoor dat ze wel alles springt. Liever even zo dan dat ze stopt denk ik dan? Nu op termijn moet dit ook op wedstrijd anders kunnen, als we hoger gaan springen gaat ze daar niet meer mee weg komen.

Tweede goede les was het aanrijden van de correcte lijn. Het is zeer belangrijk dat je je paard duidelijk maakt welke sprong ze moeten nemen. Dit hebben we geoefend met een smal sprongetje na de op/afsprong en aan het water. Op het parcourtje op het einde werd het opnieuw duidelijk dat indien je niet recht naar de sprong rijdt dit voor haar toch nog te lastig is (vooral mentaal dan), met een stop tot gevolg. De sprong naar beneden in dat parcours was ook nog even wennen en viel ik naar voor, even kort stuurwerk en ze nam gelukkig ook de volgende boomstam nog, danku paard! Blij dat ze dit zo handig oplost. Dan merk ik dat ik nog niet zoveel cross ervaring heb.

Wat op de wedstrijd het probleem was, namelijk alleen weg rijden van de andere, was hier ook duidelijk een probleem. Boodschap was dezelfde als ik al wist, alleen gaan wandelen! Tijdens de training paar keer discussie gehad met Clatrice over waar we naar toe zouden gaan. In het water wou ze ook eerst niet en dan gaat ze makkelijk achteruit. Ook goede tips hierover gekregen, al is de uitvoering wat lastiger dan de theorie: Niet achteruit laten gaan, wachten en kijken mag (tijd geven) tot ze voorwaarts gaat. En daarnaast ook streng zijn en geen puberstreken tolereren, ik laat haar blijkbaar toch teveel doen en moet sneller reageren. Dit zullen we dan ook oefenen op wandeling de volgende weken.

Zeer blij met de training! Zowel giel als de fokker van Clatrice (hij was komen kijken) waren tevreden van de vooruitgang maar ik ben er natuurlijk nog niet en ga met een hoop motivatie terug naar huis om verder te trainen. Ik heb wel het volle vertrouwen dat het goed komt, zeker als ik zie waar we al van komen en hoe we deze winter de jumping in de Withoeve hebben proberen afwerken en de moeilijke dressuurlessen waarin ze niet vooruit wou. Andere paarden zijn misschien direct op het niveau waar wij nu zitten, maar met haar potentieel en het werken aan een goede basis steken we hen binnenkort zo voorbij!