Opnieuw over de taalgrens om weer wat ervaring op te doen in een driedelige eventingwedstrijd. Deze keer net voorbij Hoegaarden in Orp-Le-Grand. Wederom goed aangeduid en vriendelijke mensen die je de parking op helpen, daar kunnen de dressuurwedstrijden (waarbij ik vele keren verkeerd gereden ben) iets van leren.
Groot grasveld, plaats genoeg om te parkeren. Redelijk nipt voor de dressuur aangekomen, dus onmiddellijk opgezadeld en gaan losrijden. Het weer was minder, er stond veel wind en tegen dat ik mijn proef moest rijden begon het flink te regenen.
De proef zelf kon weer beter vond ik. Ik kan allerlei excuses aanhalen zoals, veel wind, regen, op gras, piste niet vlak, ... maar eigenlijk moeten we gewoon nog meer thuis kunnen bevestigen vooraleer ze ook super stabiel op wedstrijd haar dressuur kan doen. Ben heel erg blij met de vooruitgang die ze in dressuur, en dit dan vooral thuis, toont. Al bij al nog niet zo slecht, 9de van de 25 na de dressuur.
Iets gegeten en cross gaan verkennen. Zag er mooi uit! Al zag ik al voldoende problemen zoals bergop galopperen en dan een sprong nemen. De waterbak was mooi verzorgt en uitdagend. Het alternatief naast het water zag al meer iets voor mij uit. Bedoeling is om goed rond te raken en geen dingen vragen waarvan je weet dat dit op wedstrijd nog niet zal lukken.
Maar eerst nog de jumping. Mooie ruime inrijpiste, daar ging ze super! Dan naar buiten in de precies nieuw aangelegde prachtige grote piste met dido mooie sprongen.
Spijtig genoeg moest ik zeer snel na het binnenkomen al starten en had ze wat bang van de spandoeken naast sprong 2. Had beter nog wat meer tijd genomen maarja, achteraf gezien. Dus na sprong één goed genomen te hebben weigering op de tweede. Goed laten kijken, er voorbij rijden en opnieuw. Deze keer sprong ze wel! Verder het parcours afgewerkt aan een veel te hoog en vlak tempo, maar wou absoluut rond raken en omdat ze wat onzeker was is vooruit rijden beter. Nu op dit niveau toch, als het hoger wordt is dat wat anders. Jumping kunnen we nog wel oefenen een andere keer, nu vooral blij dat we de cross mogen starten!
Spijtig genoeg moest ik zeer snel na het binnenkomen al starten en had ze wat bang van de spandoeken naast sprong 2. Had beter nog wat meer tijd genomen maarja, achteraf gezien. Dus na sprong één goed genomen te hebben weigering op de tweede. Goed laten kijken, er voorbij rijden en opnieuw. Deze keer sprong ze wel! Verder het parcours afgewerkt aan een veel te hoog en vlak tempo, maar wou absoluut rond raken en omdat ze wat onzeker was is vooruit rijden beter. Nu op dit niveau toch, als het hoger wordt is dat wat anders. Jumping kunnen we nog wel oefenen een andere keer, nu vooral blij dat we de cross mogen starten!
Opnieuw veel plaats om nog wat in te springen. Eventjes een galopje getrokken weg van de andere paarden en dat ging prima. Aan de startbox ging het ook nog goed en 3, 2, 1,... weg!
De eerste sprong was gewoon een boomstam, al twijfelde ze toen al wat maar nam hem toch goed. De tweede zag ze van ver al niet zitten en liep schuin weg. Met veel moeite toch voor de sprong gekregen, goed laten kijken en voorbij de sprong gereden vooraleer een tweede poging te ondernemen. Opnieuw stop, waarom is ze toch zo bang? Derde poging met veel overtuiging ernaar toe gereden en de sprong genomen.
Haar stress niveau was nu al wel te hoog waardoor ze bij de volgende sprongen ook telkens besloot eerst te stoppen en bij een tweede poging er pas over te springen. Onderweg schrok ze nog heel erg van de weg doorgang en van een grassprietje? Bij sprong 5 moeten stoppen, cross dus weer niet uitgereden...
Veel indrukken allemaal, kan het haar niet heel erg kwalijk nemen. Nog wat gegaloppeerd op het veld en een paar sprongetjes genomen in de inrijpiste. Dat deed ze weer super, nu dat haar stress niveau wat gezakt was. Toch met een goed gevoel naar huis.
Beste van de hele dag was dat Clatrice zich voorbeeldig gedroeg bij het klaarmaken aan de trailer en het overal naar toe wandelen voor de proeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten