Maak kennis met... Clatricia Vh Noordeneind Z

En nu stel ik eindelijk mijn nieuwe aanwinst voor! Haar volledige naam is Clatricia Van Het Noordeneind Z, maar zeg maar Clatricia, Clatrice of Tri$ha voor de vrienden. Clatricia is geen makkelijke naam, maar is gekozen naar haar (groot)ouders namen. Haar vader zijn naam start met een C, voor stamboek Zangersheide moet de naam van het veulen dus ook met een C beginnen. De namen in Clatrice haar moederlijn eindigen allemaal met “-atricia”. Vandaar Clatricia, begin al maar te oefenen!

Clinto Z

Haar vader Clinto Z is een Holsteiner hengst opgenomen in het Zangersheide stambook. Hij is de zoon van Clinton I, die jarenlang presteerde  in de internationale springtop en met Thomas Voss als vierde eindigde in de Grote Prijs van Aken. Hier filmpje van Clinto Z opgenomen tijdens de hengstenvoorstelling in zangersheide.

Clatricia haar moeder, Watricia, is het paard van de fokker/vorige eigenaar van Clatricia. Hij heeft met haar o.a. eventing gereden. Haar vader is Pharaon xx, een Engelse volbloed.

Pharaon XX

Heel haar pedigree vind je hier: Hippomundo

Kleine Clatricia met haar moeder

Clatricia is geboren op 18 april 2012 in het Noordeneind te Essen. Ze is gefokt, opgegroeid en opgeleerd door een collega. Op haar drie jaar mocht ze een nieuwe baas vinden, en door een toevallige ontmoeting op de parking raakte ik geïnteresseerd. Toch wel erg toevallig dat zij alles heeft dat ik bij mijn volgende paard wou (niet dat ik al actief op zoek was…). Een paardje met pit, jong, niet te groot of te klein (rond 1m65), potentieel en aanleg in springen, durf om mogelijks in de eventing te kunnen gaan maar dan wel braaf en betrouwbaar. Wel, zij heeft dat allemaal en is daar bovenop nog super mooi! Ze is elegant gebouwd, donkerbruin zonder witte voeten of vlekjes (net als Hasta trouwens) en een heel mooi hoofdje.

In Juli heeft ze voor de eerste keer een ruiter op haar rug gehad, eind augustus ben ik haar voor de eerste keer komen proberen. Hieronder een filmpje van een van de keren dat ik met haar reed. Is wel even wennen maar voor nog maar net onder het zadel te zijn heeft ze best al een goeie balans en kent ze al de juiste hulpen, duidelijk heel correct opgeleerd! Ook in de omgang is het een schoolvoorbeeld in voetjes geven en stilstaan bij het opstappen.

Durf testen bij zo een jong paard in een piste is moeilijk, maar je merkt toch snel dat ze na een tweede keer dezelfde plas tegen komt ze er toch braaf door gaat. De eerste keer dat ik haar ben komen testen stond er veel wind, maar toch bleef ze daar kalm onder. Hieronder kort filmpje van mijn eerste rit met Clatricia.

En dan spring potentieel testen, vrijspringen dus! Hieronder een samenvatting van het vrijspringen. Heel rustig naar de sprong laten gaan en zonder veel extra aanmoediging springt ze er zonder problemen over. Na een balkje eraf gesprongen te hebben (te ver van de sprong afgezet, afstanden inschatten moet ze nog leren) twijfelde ze even, maar dan toch er terug over. Ok, goedgekeurd! Ze mag terug naar de stal, maar eerst springt ze zelf nog twee keer rustig over de sprong, ze had duidelijk geen twijfels meer!

Niet veel later naar de keuring. Best wel spannend voor de eerste keer op verplaatsing. Geen probleem op de camion (die kende ze al) en komt doodnuchter toe op de kliniek, geen druppeltje zweet. Eerste momenten wel wat briesen en rondkijken maar verder heel goed gedragen. De keuring was positief! Klinisch volledig in orde en een topscore op haar RX foto’s!

Op woensdag 9 september was het dan zover en is ze bij mij toegekomen! Momenteel staat ze op de stal bij Alex (waar Hasta vorig jaar ook stond). Een piste en ’s avonds licht is toch wel nodig om haar verder op te leiden. Een volgend avontuur is begonnen! 

Hasta op pensioen...

In de winter trainde en sprongen we regelmatig. In maart nog een goeie buitenrit van 4u gemaakt op de heide in Berendrecht (foto hiernaast). In de piste wat dressuur en (buiten tijdens de opwarming een beetje) leek ze geen last te hebben van haar voet.

Toch stond ze eind maart 2015 plots erg mank en hebben we haar opnieuw laten onderzoeken in de dierenkliniek in Asse. Ondertussen is het zeer duidelijk te zien dat ze artrose heeft in haar linker voorbeen. 

Ondanks de opmerking van de dierenarts die we vaak horen (amai, ze ziet er nog goed uit voor haar leeftijd) was de prognose voor de sport toch slecht. Springen kunnen we beter niet meer doen want dan zal ze waarschijnlijk snel terug last hebben. Lichte dressuur of wandelen kan eventueel nog wel, maar is af te wachten hoe ze er op reageert.

Omdat ze er toch plots erg veel last van had kreeg ze een paar maanden volledige rust. Op een mooie wei en lekker gras mocht ze zich terug rond eten. Na de winter was ze aan de magere kant (ook door het harde werk) en na een paar weken rust en gras was ze terug mooi rond! De rust deed haar goed, maar toch weer mank na een korte wandeling, dat zag er niet goed uit...

In augustus fotoshoot met haar op de Kalmthoutse heide en daar was ze weer in vorm! Heel rustig in het begin (soms te rustig, slaapoogjes op de foto :p) maar toen ik erop zat kreeg ze er weer zin in! Vooral het over en weer galopperen voor de camera vond ze top, zelfs een bokje van zottigheid tussendoor. Hart vasthouden voor de dag erna, maar ze zag er beter uit dan ooit en geen enkel probleem met haar voet. Super blij dus! Tijd om terug wat rustig op te bouwen en opnieuw samen op stap te gaan.

Eind augustus heeft ze nog even aan haar achterbeen mank gestaan na een ontsnapping uit de wei (toch even schrikken!) maar na twee weken was dat weer in volledig in orde. Daarna terug rustig beginnen wandelen en dat ging goed! Soms een mindere dag en dan maken we een korter ritje, maar over het algemeen voelt ze zich goed.

Baas van de kudde en veel beweging op een grote wei doet haar goed. Als we gaan wandelen is ze tegenwoordig al weg voor ik er deftig opzit. Moeten we toch wat strenger op zijn maarja ben zo blij dat ze er zin in heeft!

Af en toe nog eens een topsnelheid halen of een goeie wandeling doen en dan kan ze heel de week uitrusten :) het leven van een paard op pensioen is toch chill! (foto / filmpje van begin oktober 2015)

Hasta en evening – kort maar krachtig

Precies een jaar en een dag geleden (12 oktober 2014) organiseerde LRV De Lenterik een derby, daar hadden we wel zin in! We waren al een paar keer gaan kijken naar een eventing wedstrijd / cross en dat leek mij echt super leuk! Hasta kijkt niet naar wat er onder een sprong staat en heeft jaren ervaring met over boomstammen springen en door water lopen. Moet dus wel lukken niet? Niet te overmoedig, 60 cm parcours is voldoende!

 

Door de vele regen van de dag ervoor lag het er erg glad bij, midden in het parcours dus zelfs verplichte stap ingevoerd. Maar goed ook, Hasta heeft geen ijzers of kalkoenen (pinnen die je in de ijzers kan draaien voor meer grip – soort van spikes). Op een stukje glad gras een voorzichtige bocht genomen en we lagen bijna met twee op de grond, dus het was veel vertragen en dan aanloop voor de sprong. Tof dus dat Hasta het zo leuk vond en er volledig voor ging als ik teken gaf om naar de sprong te gaan! Vertragen en stoppen was dan weer iets moeilijker ;)

Parcours ‘s morgens verliep redelijk goed, wel een paar kleine weigeringen en een foutje in het parcours van de ruiter (tja, een boomstam ziet er langs twee kanten hetzelfde uit ;) ). Filmpje hieronder. In de namiddag mochten we nog een keer en lag alles er al een beetje droger bij. Deze keer wel vlot foutloos en met goeie stijl rond! Alsof ze nooit anders gedaan had! Leuke ervaring voor ons allebei. Hieronder wat foto’s, goeie fotograaf daar bij de Lenterik!

 

 

          

Doorheen het jaar ook nog een paar keer naar Berendrecht getrokken om daar in de bossen te gaan wandelen samen met Hasta haar dochter en de vorige eigenaar. Daar liggen al wel regelmatig wat bomen omver, kunnen we door water tot aan onze enkels en kan er af en toe eens goed doorgegaloppeerd worden. Ideale plek voor een eventing paard in opleiding! Hieronder foto tijdens een rustmomentje in november, het bos is echt prachtig tijdens de herfst! En daarnaast een foto van moeder en dochter samen. Twee druppels water, weet jij wie Hasta is? Ze schelen alleszins ongeveer 15 jaar!

In maart 2015 dan naar Waregem gereden voor mijn eerste eventing les. Door het water was geen probleem, de boomstammen waren toch wat moeilijker om mee te starten. Na een beetje inspringen in de piste ging ze er toch over. En dan met haren in de wind rond crossen na de sprong, moet nog wat werken aan de snelheidscontrole ;) . Hieronder een stukje van de les! Was erg tevreden van de trainer, ik hoop binnenkort nog eens les bij hem te kunnen nemen. Hasta had die dag en de week erna wel terug last van haar voet, de geplande cross van het weekend na deze training hebben we dus moeten afzeggen.

Cross rijden is vermoeiend, maar Hasta blijft gaan zolang de adrenaline er is, rusten is voor als we op de stal zijn...

Hasta's verborgen talent - op jumping!

Omdat er soms toch al eens een sprongetje in de piste staat, en ik zo graag spring, kon ik het niet laten om uit te zoeken wat Hasta doet als je daar naar toe rijdt. Wel, erover springen blijkbaar! Zo ver ik weet heeft ze nooit echt gesprongen, maar als dat zo is dan is ze toch een natuurtalent ;)

In juli 2014 begonnen met af en toe wat sprongetjes te nemen en dat ging goed. Altijd een beetje hoger tot zelfs 1m05, super trots! Hasta lijkt het erg leuk te vinden en heeft verder geen last van haar voet dus wat springles beginnen nemen. Hieronder een foto en filmpje van een van de eerste springsessies onder begeleiding van Tine.

  

Zoals je al hebt kunnen lezen is Hasta springgefokt, en dat zie je aan haar techniek! Vrijspringen tot 1m30 zonder problemen! Nu nog met mij erop…

 

Eind augustus werd er een oefenjumping georganiseerd bij ons op de stal, ideaal debuutoptreden! Er waren drie proeven, 60 cm, 80 cm en 1m. 60 cm vindt Hasta maar laag, 80 is ideaal en 1m heb ik nog maar 1 keer in de les gesprongen. Omdat het zo goed gaat dan maar 80cm en 1m gereden! Niet foutloos (weigering) maar toch heel erg blij met het resultaat! Bij het losspringen heeft ze zelfs een paar heel hoge sprongen zonder moeite genomen, het vertrouwen zat er dus wel in.

 

Een week later dan ingeschreven op de promo jumping in Humbeek. Allereerste officiële jumping op verplaatsing! Om het niet te moeilijk te maken 70cm en 80cm ingeschreven. Nuja, dat springt ze natuurlijk zonder moeite, ik denk dat de ruiter meer stress had dan het paard! Twee maal foutloos rond onder begeleiding van enthousiaste supporters. Hieronder dan ook een topfoto van Hasta en mij op de wedstrijd, die staat hier bij ons nog steeds op de kast.

Filmpje 80 cm

 

Daarna nog een aantal binnenjumpings gedaan waaronder Amicale jumping in het Overdijk en een paar keer naar het Azelhof in Lier. Paar keer foutloos, soms eens een balk of een weigering maar leuk vonden we het altijd. Soms iets te leuk aangezien Hasta, fris geschoren, wel eens graag rondcrosst in de inrijpiste (of tijdens de proef). Filmpjes op YouTube!

Verder tijdens de winter elke donderdag met de trailer door weer en wind (ijs/sneeuw/…) naar manege Verbrande Brug voor de springles. Dit als ik Hasta de trailer opkrijg natuurlijk. Soms duurt het wat langer dan anders, één keer had ze echt geen zin en zijn we zelfs niet kunnen gaan (dat krijg je als je een merrie hebt zeker? Zeker een merrie met een sterk karakter ;) geen zin = moeilijk doen!). De lessen op de brug waren erg leerrijk! Veel lijntjes (dus een aantal sprongen na elkaar), goed aan de techniek gewerkt dus. Ook tijdens deze lessen durfde ze al wel eens sneller gaan dan de ideale tijd…

Met kerst niet deelgenomen aan Jumping Mechelen (blijven oefenen ;) maar wel aan de kerstjumping in de Verbrande Brug. Kerstballen in de manen en gaan! Ik kom al jaren kijken naar de jumping hier in mijn vaste manege. Ooit in 2005 toen ik nog met Mystral sprong, net niet kunnen meedoen door rugprobleem bij het paard. Dat heb ik jaren erg spijtig gevonden, en nu bijna 10 jaar later eindelijk kunnen meedoen, en dan nog met mijn eigen paard! Niet gewonnen maar wel erg blij met de prestatie. Bij de 90cm enkel een balkje in de barrage (ruiterfout).

Hieronder de rest van de filmpjes van Hasta haar springcarrière… toen Hasta naar mij kwam als fijn ouder wandelpaardje had ik nooit gedacht met haar op wedstrijd te kunnen gaan. Zeker na het slechte nieuws over haar voet! Maar zolang ze er geen last van lijkt te hebben en nog steeds met de oortjes naar voor over de hindernissen gaat kunnen we blijven doorgaan. Met af en toe de nodige rust tussen door... Hasta heeft een erg groot hoofd, dat gaat ze toch niet zelf ondersteunen tijdens een dutje :D

70 cm Humbeek (augustus 2014):

80/90cm Overdijk (januari 2015):

80/90 cm Azelhof (maart 2015):