Door de vele regen van de dag
ervoor lag het er erg glad bij, midden in het parcours dus zelfs verplichte stap
ingevoerd. Maar goed ook, Hasta heeft geen ijzers of kalkoenen (pinnen die je
in de ijzers kan draaien voor meer grip – soort van spikes). Op een stukje
glad gras een voorzichtige bocht genomen en we lagen bijna met twee op de grond,
dus het was veel vertragen en dan aanloop voor de sprong. Tof dus dat Hasta het
zo leuk vond en er volledig voor ging als ik teken gaf om naar de sprong te
gaan! Vertragen en stoppen was dan weer iets moeilijker ;)
Parcours ‘s morgens verliep redelijk
goed, wel een paar kleine weigeringen en een foutje in het parcours van de
ruiter (tja, een boomstam ziet er langs twee kanten hetzelfde uit ;) ). Filmpje
hieronder. In de namiddag mochten we nog een keer en lag alles er al een beetje
droger bij. Deze keer wel vlot foutloos en met goeie stijl rond! Alsof ze nooit
anders gedaan had! Leuke ervaring voor ons allebei. Hieronder wat foto’s, goeie
fotograaf daar bij de Lenterik!
Doorheen het jaar ook nog een
paar keer naar Berendrecht getrokken om daar in de bossen te gaan wandelen
samen met Hasta haar dochter en de vorige eigenaar. Daar liggen al wel
regelmatig wat bomen omver, kunnen we door water tot aan onze enkels en kan er af en toe eens goed doorgegaloppeerd
worden. Ideale plek voor een eventing paard in opleiding! Hieronder foto
tijdens een rustmomentje in november, het bos is echt prachtig tijdens de
herfst! En daarnaast een foto van moeder en dochter samen. Twee druppels water, weet jij wie Hasta is? Ze schelen alleszins ongeveer 15 jaar!
In maart 2015 dan naar Waregem
gereden voor mijn eerste eventing les. Door het water was geen probleem, de
boomstammen waren toch wat moeilijker om mee te starten. Na een beetje inspringen
in de piste ging ze er toch over. En dan met haren in de wind rond crossen na
de sprong, moet nog wat werken aan de snelheidscontrole ;) . Hieronder een stukje van de
les! Was erg tevreden van de trainer, ik hoop binnenkort nog eens les bij hem
te kunnen nemen. Hasta had die dag en de week erna wel terug last van haar
voet, de geplande cross van het weekend na deze training hebben we dus moeten afzeggen.
Cross rijden is vermoeiend, maar Hasta blijft gaan zolang de adrenaline er is, rusten is voor als we op de stal zijn...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten